Klaag eens steen en been

Ik mag niet klagen
Zeurend en vol (zelf)beklag door het leven gaan is natuurlijk niet bevorderlijk voor je gemoed en je gezondheid. Toch kan klagen heel bevrijdend zijn. Werkelijk niet mogen klagen van jezelf kan tot ingehoudenheid en blokkades leiden als dat betekent dat je jezelf niet toestaat uiting te geven aan fysieke of emotionele pijn, ongemak of gemis.

Niet alleen
Je hoeft niet alleen te zijn met pijn. Je belast een ander niet als je oprecht deelt dat je verdriet hebt, iemand mist, je niet goed voelt of pijn hebt. Misschien ben je bang om tot last of teveel te zijn voor een ander, omdat je die boodschap als kind hebt gekregen als je aandacht vroeg.

Klagen of aanklagen
Wat energie vreet is aanklagen. Aanvallen. Beschuldigen of je schuldig voelen. Verhalen vertellen over wat anderen je aandoen. Of jezelf als mislukkeling neerzetten. Slachtoffer- en daderschap. Daar word je zelf moe van en inderdaad belast je anderen daarmee.  
Waar ik het over heb is het soort klagen dat in zuidelijke landen wordt gedaan als iemand overleden is; het soort klagen dat melancholie, weemoed, verlangen of rouw uitdrukt. Het is een soort van klagen dat raakt, je hart opent en mee doet leven.

Flamengo en Fado
De Spanjaarden en Portugezen maken de prachtigste muziek van hun gejammer. Zonder ook maar iets in te houden brengen ze hun klaagzangen als flamengo en fado ten gehore, aangemoedigd door een enthousiast publiek. Hoe helend is het zo om je eigen of collectief leed tot uitdrukking te brengen.

Een pijnlijk been
Vorige week ontstond er tijdens een workshop stembevrijding een schitterend klaaglied over een pijnlijk been. Een van de deelneemsters wilde graag zingen, maar ze wist niet waarover. En passant begon ze te vertellen over haar pijnlijke been. Ze kon er bijna niet meer op staan. "Ik ben bang dat het helemaal mis gaat", zei ze.

Het gaat helemaal mis
Ik vatte deze uitspraak op als een geschikte tekst voor een klaagzang, pakte mijn ukelele en nodigde haar uit om temidden van de andere deelnemers  "het gaat helemaal mis" jammerend te gaan zingen. "Overdrijf gerust, dat is lekker voor je stem", moedigden Jan en ik haar aan. De hele groep vulde het lied aan met een uitbundig en steeds herhaald ritmisch "oh,oh, oh, oh, oh."

Geweldige sfeer
Al snel ontstond er een geweldige sfeer. Na een tijdje riep onze deelneemster stralend uit dat haar been op het gezang reageerde met ontspanning: "Het helpt!" riep ze enthousiast uit. " Mijn been geniet van de aandacht".

Probeer het zelf ook eens
Klaagzingen is heerlijk voor je stem, het lucht op en werkt enorm bevrijdend. Je kunt beginnen met te zuchten over iets wat je dwars zit. Begin met iets kleins - bijvoorbeeld dat je niks te klagen hebt :). Kreun eens of zing simpelweg au au au. Doe het alleen of samen met anderen. Of verzin je eigen smartlap ....en vergeet de humor niet. Het allemaal wat overdrijven kan tot hilarische momenten leiden, zonder je pijn te bagatelliseren.

Diep verdriet en grote vreugde liggen heel dicht bij elkaar
Huilen en lachen; het gevoel van diep verdriet of grote vreugde: als je er nieuwsgierig naar bent en er voluit uiting aan geeft is er niet eens zoveel verschil tussen deze emoties. Daarom is een geliefde oefening in onze cursussen "10 minuten huilen, 10 minuten lachen". Wow, wat een intense ervaring geeft dat.

Wil jij ook eens heerlijk klaagzingen en meer van het moois dat stembevrijding je kan bieden?
Maak dan eens een afspraak voor een sessie "proeven aan stembevrijding" met mij of neem deel aan één van onze groepsactiviteiten zoals een dagworkshop, weekend of retreat. Kijk op jackypeeters.nl/aanbod.


Je bent van harte welkom

Warme groet,

Jacky