Je hoeft niet te kunnen zingen om te zingen*

Zingen is een uiting van je natuurlijke staat van zijn

Panta Rei: alles stroomt
Ik was een week of twee van huis. Ik reisde van boot, naar yurt, naar strandhuisje.
Oh, wat voelde ik me dankbaar dat ik daar was, dat ik mezelf dit gegeven heb.
Al schrijvende zag ik de zee, terwijl ik haar door de open deur hoorde ruisen. Dat is haar gezang, die haar staat van zijn vertolkt, een van constante beweging.
Soms kalm, dan weer wild en woest.
Het klonk als muziek in mijn oren terwijl ik schreef over zingen, het spontane, onschuldige kind in onszelf, over jezelf iets moois gunnen. En over de golven van onze emoties, die ook willen stromen, maar (schijnbaar) geblokkeerd kunnen raken.

Kan een kind zingen? Het zingt!
In de yurt hadden we een 3-jarige logée. Het viel me op dat hij de hele dag zingende geluidjes maakte.
Naast mijn strandhuisje hoorde ik ons kleine buurjongetje alsmaar zingen terwijl hij uren met een schepje in het zand speelde. Wat een genot. Deze kindjes vragen zich niet af of ze kunnen zingen. Ze zingen. En huilen, lachen, gillen, neuriën, brabbelen. De golven komen en gaan. Die spontaniteit, deze onschuld leeft nog steeds in jou.
Waar en wanneer raakte jij die kwijt? En hoe vind je deze terug?
Ik vond mijn adem, mijn zingen en mezelf terug door stembevrijding.
Dat is authentiek zingen; je stem vanzelf laten stromen zoals deze kinderen.

Je zong al voor je kon praten
Ik werd 4 ochtenden wakker met de stem van de zee in mijn oren en op een ochtend kwam "Thank you for the music" van ABBA in mijn hoofd.
"My mother says I began to sing long before I could talk"
"Thank you for the songs I'm singing, thanks for all the joy they're bringing. Who can live without it? I ask in all honesty? What would live be? Without a song or a dance. Who are we?".

We zijn een ongezongen lied
Wie ben je zonder muziek, zonder een lied?
We zijn klank, we zijn trilling, we zijn een ongezongen lied. Een lied dat gezongen wil worden.
Jouw lied kan alleen maar door jou gezongen worden. Want je stem is net zo uniek als je vingerafdruk.
Niemand kan zingen wat er in jou leeft zoals jij dat kan.

Je échte zelf zingt
Je hoeft niet te kunnen zingen om te zingen. Je échte zelf zingt van nature. Uit zich moeiteloos. Net als de zee.
De zee is niet bang om te ruisen. Ze verzet zich niet, tegen welke golf dan ook.
Zingen is daarom zo krachtig omdat het onze natuurlijke staat is om te zingen. Klank geven aan wat
in je leeft heelt jou. Het kan angstig of spannend zijn omdat die staat van zijn bedolven is geraakt onder negatieve (valse) overtuigingen en weerstanden/bedekkingen tegen zogenaamde "nare" gevoelens.
Door toe te laten wat je voelt en dat zingend naar buiten te brengen, geef je jouw verzet op. Door je weerstand te verklanken, smelt deze. Wat verhard is, gaat weer stromen. Door je pijn toe te laten en deze te uiten, bevrijd je de vreugde in jezelf.

Verlang jij er ook naar jouw ongezongen lied te zingen?
En zo je échte zelf te bevrijden?
Ik begeleid jou daar graag bij. Wat dat je allemaal kan brengen kun je hier lezen.
Wil je het eens ervaren?
Individueel kan dit tijdens een sessie "proeven aan stembevrijding" live met Jacky in Vleuten of online. Gratis als je je inschrijft voor mijn inspiratiemails.
Kies je voor een groep? Kijk dan eens naar ons aanbod. Naast stembevrijding werken we op unieke wijze met opstellingen die organisch ontstaan uit de stembevrijdingsoefeningen.

Je bent van harte welkom!

Warme groet,

Jacky