Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is

Nabijheid. Verstikkend of verbindend

‍In deze Coronatijden ben je misschien - gedwongen -veel samen met en dichtbij je naasten. Hoe is dat voor je? Zoek je naar manieren om bij jezelf te blijven? Stroomt de liefde of wordt die verstikt in het vele samenzijn in combinatie met een gebrekkige communicatie. Is er ruimte om te uiten wat je ervaart. Kunnen jullie naar elkaar luisteren of spatten de irritaties ervan af en vliegen de projecties in het rond?

‍De relatie en de liefde

‍Een uitspraak van OSHO, dat alleen liefde levend zou zijn en relatie slechts een dode vorm, deed mij de volgende inspiratie schrijven:

Mijn verlangen is een verbinding in vrijheid. In mijn liefdesrelatie groei ik daarin. Met alle hobbels die ik daarin tegenkom vanuit een hang naar veiligheid, structuur, liefde willen krijgen - die ik ook ken. Ik ben blij met een partner die daar hetzelfde in staat en die stukken met elkaar wil aankijken. De vrijheid vinden in die verbinding, ofwel verbinding in de vrijheid is een aangaan en transformeren (waar mogelijk) van alles aan beperkende overtuigingen en wonden in mezelf. Mijn partner zie ik als een ultieme spiegel daarin, mede omdat we samenwonen. De vorm dient hier de groei volgens mij. Een mooie metafoor vind ik ook dat er in zo'n verbinding of liefdesrelatie 2 ikken en een wij bestaan. Die hebben zich op unieke wijze binnen de gekozen vorm te verhouden tot elkaar. Vrijheid is natuurlijk niet hetzelfde als precies doen waar het ik zin in heeft op elk moment. Het gaat om bewuste keuzes: wat klopt voor mij op dit moment, ben ik trouw aan mezelf en hoe communiceer ik mijn keuzes op een bewuste en liefdevolle wijze naar mijn partner. Rekening houdend met de wij. Wij hebben beloofd elkaar te steunen bij het trouw zijn aan onszelf. In de praktijk is dat best een uitdaging soms. Uiteindelijk gaat het natuurlijk om de verbinding in vrijheid binnenin onszelf. Wanneer ik daarin in mezelf stappen zet, verandert mijn partner ook. Dat is zo wonderlijk en mooi. Dan stroomt de liefde. In mij. In hem. Tussen ons. En tegelijkertijd naar de hele wereld. Dan is de liefdesrelatie er voor het hoogste goed.

Zingen laat de liefde stromen

‍Als je zingt in aanwezigheid van de ander, dan nodig je de liefde uit om te stromen. Wat er ook speelt in de relatie, in de vorm: als je in het moment zingt wat er in je leeft, terwijl de ander oordeelloos luistert,dan stap je samen in een open ruimte. Je ademt in en verbindt je met je ervaring binnenin. Je ademt uit en brengt die ervaring zingend tot expressie. De ander ziet en hoort jouw waarheid. Aanwezig en met ontvangende, zachte oren.

‍Dat is vrijheid in verbinding.

Met jezelf. Met de ander. Alles in jou mag er zijn.
De ander hoeft er niks mee, die IS er gewoon. Niets of niemand hoeft meer te veranderen.

‍Het wonder van de samenklank

‍En als je dan samen gaat zingen! Zonder zoeken naar mooi of goed.. Zonder streven naar harmonie of contact. Zonder je in te houden of af te stemmen. Als ieder zingt zoals ie gebekt is. Dan ontstaan er soms momenten dat de klanken van de twee ikken samenvloeien tot een samenklank. Die voel je dan trillen ergens midden tussen jullie in. En tegelijkertijd voel je het soms in je hart. Of in je bekken. Of helemaal om je heen. Alsof je een ruimte van klank betreedt. Je samen de klanken wordt. Dan is er spontaan sprake van écht contact, van liefde, van samen één. Magie. Een wonder.

Relatiezingen

Als je iets van jezelf herkent in deze mail, of een verlangen voelt om de ander op een nieuwe manier te ontmoeten, kom dan eens relatiezingen. Met je geliefde of met iemand anders van wie je houdt.

‍

‍