Heb jij kramp in je kaken?

Doe je mond wat verder open
‍Deze zin komt herhaaldelijk over mijn lippen.Deelnemers aan trajecten of workshops doen vaak hun mond maar een heel klein beetje open als ik ze uitnodig om te zingen en klanken te laten horen.Misschien ben jij je er ook niet eens van bewust dat je gespannen of verkrampte kaken hebt.Toch, als jij gewend bent je in te houden en je niet te laten horen, dan kan zich dat ook fysiek manifesteren. Niet alleen in je kaakgebied, maar ook als een blokkade in je keel of op andere plekken in je lichaam. De trillingen van jouw stem laten deze blokkades smelten. Daardoor ontstaat er ruimte en een gevoel van bevrijding.

‍Hoorbaar zijn
‍Mensen kloppen bij mij aan omdat ze graag van zich willen laten horen. Omdat ze willen ervaren: "ik mag er zijn"; "Ik doe er toe"; "ik wil vrij zijn". Stembevrijding is daarbij een geweldige ondersteuning. Het grappige is, dat wanneer jij je mond ver opent, er met gemak een voller geluid uit je blijkt te komen. Probeer het eens:Je opent je mond een beetje, ademt diep in en met je uitademing laat je een klank komen, bijvoorbeeld aaaah. Dan adem je nog een keer in, spert je mond ver open en zingt nog een keer die aaah. Merk je verschil?

‍Letterlijk en figuurlijk
‍Als ik zeg dat ik je stimuleer om je mond écht open te doen, dan bedoel ik dat niet alleen letterlijk.
Ook figuurlijk gaat je mond open met stembevrijding.
Vanochtend ontmoette ik een dame voor een proefsessie stembevrijding en na een meditatie en enkele klanken kwamen er al boosheid en verdriet naar buiten en een diep gevoeld verlangen: "Nu laat IK van me horen". Na grondings-oefeningen met klanken kwam ze pas echt in haar lijf: ze kreeg het warm, kwam in haar kracht en werd levendig: "Ik ben er!" zong ze uit volle borst. Ze moest er van bijkomen, zoveel kwam er door die paar eenvoudige oefeningen los.

‍Ik mag niet boos zijn
‍Afgelopen winterweekend stembevrijding was boosheid een thema. De deelnemers werden uitgenodigd boosheid met elkaar te delen door er geluid aan te geven. Sommigen lukte dat wel met gesloten ogen, maar met open ogen vonden ze het lastiger. "Hoe blijf ik bij mezelf, als ik me uit naar een ander?"Er is volgens mij geen emotie die zo gevreesd wordt en onderdrukt is als boosheid. Heel vaak hoor ik mensen zeggen: "Ik mag niet boos zijn". Het is echter geen kwestie van mogen. Als er boosheid in je is, dan is ie er dus gewoon. Het punt met boosheid is dat we deze meestal op iemand projecteren. Door de boosheid in je lijf te voelen en er klank aan te geven, leer je er zelf verantwoordelijkheid voor te nemen. En dan kun je het als een pure kracht gaan ervaren. Een kracht die je helpt voor jezelf op te komen, op eigen benen te staan en gezonde grenzen te stellen.

‍Ruimte voor jouw waarheid
‍Als je jezelf toestaat om te voelen en te uiten wat waar is voor jou, dan voelt dat als een bevrijding.Vaak houden we onszelf in omdat we rekening houden met anderen of omdat we bang zijn voor de reactie van de ander. Herken je dat? Juist het in contact brengen van jouw waarheid met iemand anders opent je, verbindt en bevrijdt.Jouw ervaring is van jou, altijd waar en verdient het gehoord te worden.Ik bied jou daar alle ruimte voor.(en daar ontspannen ook je kaken van).

‍Kaken los?
‍Hieronder kun jij je aanmelden voor een van onze activiteiten.

Liefs,

Jacky