Angst is een illusie

Mijn ervaring met angst
Ik heb in mijn leven veel angst gekend. Sterker nog: ik werd gediagnosticeerd met een angststoornis en had zo'n 20 jaar therapie in de reguliere GGZ. Dat bracht me veel en  toch, bij elke live-event keerden de angsten terug.
Toen ik in 2001 mijn eerste weekend stembevrijding meemaakte kreeg ik het eerst heel erg benauwd. Ik had het gevoel dat ik stikte. De angst zat in mijn lijf vast. Ik werd er doorheen geholpen en toen brak er iets heel diep vrij. Een enorm verlangen om gehoord te worden. Ik heb mijn longen uit mijn lijf gezongen. In de week na dit weekend voelde ik me werkelijk bevrijd en ik wist: dit is wat ik te doen heb.

Niet dat ik nooit meer geloof dat ik bang ben
Niet dat ik daarna nooit meer bang ben geweest. Of liever gezegd: geloofde dat ik bang was.
Wel realiseer ik me steeds opnieuw dat ik, jij, wij, onszelf onnodig bang maken door onze gedachten te geloven. Beren op de weg te zien. We projecteren allerlei gedachten de toekomst in; dingen die mogelijk zouden kunnen gebeuren. En die in de meeste gevallen helemaal niet gebeuren.
En wat als je oog in oog met iets bedreigends komt te staan? Misschien denk je dat het dan logisch is dat je bang wordt? Maar is dat wel echt zo?
Wat als je niet bang zou zijn voor de dood of voor pijn. Dan zou je in "angstige" situaties anders reageren.
Deze week hoorde ik een ervaring van Els Thissen. Zij begon een gesprek met een jongen die op een nacht met een mes voor haar stond met de woorden: "Wat als ik jou doodsteek met dit mes?" Ze reageerde rustig en stelde de tegenvraag: "Wat als ik jou doodmaak?" Met als gevolg dat ze uren met elkaar praatten en ze zelfs een keer bij hem ging eten. Zij noemt dit "een ontmoeting met een jongen met een mes."

Je hoeft je angst niet te ontkennen
Met wat ik hier schrijf, wil ik jouw angsten niet ontkennen. Natuurlijk kun je angst voelen.
Dat kan ook fysieke vormen aannemen: van spanning, van verkramping, van blokkades.
Als je angst voelt, kun jezelf eens afvragen: "Waar ben ik nu eigenlijk bang voor?"
Als je vaak bang bent, kun je het ook met iemand anders delen. Niet in verhalen gaan, maar delen dat je (vaak) bang bent en waarvoor.
Je zou je kunnen voornemen om in een angstige situatie rustig te blijven. Of dat lukt weet je niet, maar het voornemen kan wel verschil maken.
Als je bang bent en je bent in de gelegenheid, dan kun je ook simpelweg bij het gevoel van angst in je lijf zijn en er klank aan geven. Niet om het kwijt te raken, maar om erbij te zijn. Als je zingt of klank geeft aan een gevoel, dan ontstaat er ruimte omheen, gedachten stoppen en de geblokkeerde energie gaat stromen. Door erbij te zijn en er klank aan te geven, kun je ervaren dat angst iets is wat komt en gaat.
Als je dit oefent, helpt het misschien om in situaties die jij als bedreigend ervaart, rustig en helder blijven.

Angst is een illusie: twee ervaringen
In de afgelopen jaren heb ik 2 keer heel helder kunnen ervaren dat angst een illusie is. De eerste keer was tijdens een reis met plantmedicijn. De tweede keer was tijdens een retreat die ik begeleidde. Ik demonstreerde een oefening en tijdens die oefening brak volkomen onverwacht het absolute besef door dat er niets, werkelijk niets is om bang voor te zijn. Beide keren lag ik dubbel van het lachen.
Deze ervaringen hebben mijn houding ten opzichte van angst veranderd. Als ik bang ben weet ik nu dat het niet echt is. Al lijkt en voelt het nog zo werkelijk.

Waar ben jij bang voor?
Ik heb in mijn praktijk honderden mensen mogen begeleiden.
Vele vormen van angst kwamen en komen voorbij.
Angst om nee te zeggen; angst om ja te zeggen; angst voor emoties; angst voor tekort (aan geld, liefde, ruimte, aandacht en vul maar verder in), angst voor niet weten, angst om los te laten, verlatings- en bindingsangst, angst voor ouderdom en angst voor de dood. Je eigen dood of die van geliefden. Als je de angst aankijkt, blijkt het vaak iets anders te zijn dan het lijkt.

Wellicht zijn alle draken in ons leven
Uiteindelijk prinsessen
Die er in angst en beven slechts naar haken
Ons eenmaal dapper en schoon te zien ontwaken.

Wellicht is alles wat er aan verschrikking leeft
In diepste wezen wel niets anders dan iets
Wat onze liefde nodig heeft.

Rainer Maria Rilke

Angst om te zingen
Weet je waar veel mensen -misschien jij ook - bang voor zijn? Vrijuit zingen.
Laten horen wat er in jou leeft. Jouw unieke stem, jouw zielenlied.
Zingen maakt je naakt en kwetsbaar. Het haalt van alles uit je onbewuste omhoog.
Zingen confronteert je met onbewuste angsten: de angst voor overgave, voor niet weten, voor niet gevoelde emoties, voor oordelen van jezelf en anderen, voor niet goed genoeg zijn of iets te moeten presteren wat je niet kunt. En ook wel de angst voor wat tegelijkertijd een diep verlangen is: écht gezien en gehoord worden.
Steeds weer zie ik dat het aangaan van die angsten bevrijdend is. Door samen met mij alleen of in een groep te zingen, word je "ikje" stil en krijgt je ziel de ruimte om zich te laten horen. Je mind stopt na een tijdje en soms, zonder dat we er naar streven, is er alleen nog maar klank, eenheid, liefde.
Voor je ego is het eng, want je essentie krijgt alle ruimte.

Ben je bereid om de illusie van angst te doorzien en zingend liefde te ervaren?
Je bent welkom met alles wat in je leeft, ook met je angsten. Samen kijken we ze aan.
HIeronder vind je ons aanbod van de komende tijd.

‍